زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

داود بن عطاء مدنی




ابوسلیمان داود بن عطاء مدنی مزنی، از اصحاب و راویان امام صادق (علیه‌السّلام) و از محدثان در عصر آن حضرت بود.


۱ - معرفی اجمالی


ابوسلیمان داود بن عطاء مدنی مزنی، اهل مدینه
[۱] ابن‌حبان، محمد بن حبان، المجروحین، ج۱، ص۲۸۹.    
و از موالی زبیر و به نقلی از موالی قبیله مزینه بود.
[۲] صفی‌الدین خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهیب تهذیب الکمال، ج۱، ص۱۱۰.    
[۳] ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۲، ص۱۲.    
ابن‌حبّان می‌نویسد که ابوسلیمان به داود بن ابی‌عطاء نیز شهرت داشت.
[۴] ابن‌حبان، محمد بن حبان، المجروحین، ج۱، ص۲۸۹.    
وی از اصحاب امام صادق (علیه‌السّلام) به شمار می‌رفت
[۵] طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۱۹۰ -۱۹۱.    
و از آن حضرت روایاتی نقل کرده است.
[۶] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۵۷.    
[۷] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۱۱۶.    
[۸] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۶، ص۲۲۳.    
از دیگر استادان مدنی در علم حدیث، کسانی چون موسی بن عقبه، صالح بن کیسان و زید بن اسلم را می‌توان نام برد.
[۹] مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۸، ص۴۱۹.    
[۱۰] عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۲، ص۴۲۱.    


۲ - دیدگاه رجال‌شناسان


تقریباً تمامی رجال‌شناسان اهل‌سنت، ابوسلیمان را محدثی ضعیف و متروک الحدیث دانسته‌اند.
[۱۱] بخاری، اسماعیل بن ابراهیم، التاریخ الکبیر، ج۳، ص۲۴۴.    
[۱۲] ابن‌ابی‌حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۳، ص۴۲۱.    
ابن‌حبّان گفته است که وی در نقل احادیث بسیار دچار خطا و اشتباه شده است.
[۱۳] ابن‌حبان، محمد بن حبان، المجروحین، ج۱، ص۲۸۹.    
علامه از رجال‌نویسان امامیه نیز به نقل از ابن‌عقده، بر ضعیف‌بودن وی تاکید کرده است.
[۱۴] حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۳۴۵.    
[۱۵] تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۲، ص۲۱۵.    
[۱۶] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۳۰۵.    
[۱۷] ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۲۴۵.    
[۱۸] امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۶، ص۳۷۴.    

مدنی دارای شاگردان و راویان بسیاری بوده که عباد بن یعقوب اسدی ازدی،
[۱۹] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۵۷.    
عبدالملک بن مسلم و ابراهیم بن منذر
[۲۰] مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۸، ص۴۱۹.    
از آن جمله‌اند.

۳ - آثار


کتاب النوادر اثر داود بن عطاء است.
[۲۱] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۴، ص۳۳۰.    


۴ - مطالعه بیشتر


برای مطالعه بیشتر به منبع زیر مراجعه شود.
[۲۲] استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۱۳۵.


۵ - پانویس

 
۱. ↑ ابن‌حبان، محمد بن حبان، المجروحین، ج۱، ص۲۸۹.    
۲. ↑ صفی‌الدین خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهیب تهذیب الکمال، ج۱، ص۱۱۰.    
۳. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۲، ص۱۲.    
۴. ↑ ابن‌حبان، محمد بن حبان، المجروحین، ج۱، ص۲۸۹.    
۵. ↑ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۱۹۰ -۱۹۱.    
۶. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۵۷.    
۷. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۱۱۶.    
۸. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۶، ص۲۲۳.    
۹. ↑ مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۸، ص۴۱۹.    
۱۰. ↑ عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۲، ص۴۲۱.    
۱۱. ↑ بخاری، اسماعیل بن ابراهیم، التاریخ الکبیر، ج۳، ص۲۴۴.    
۱۲. ↑ ابن‌ابی‌حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۳، ص۴۲۱.    
۱۳. ↑ ابن‌حبان، محمد بن حبان، المجروحین، ج۱، ص۲۸۹.    
۱۴. ↑ حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۳۴۵.    
۱۵. ↑ تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۲، ص۲۱۵.    
۱۶. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۳۰۵.    
۱۷. ↑ ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۲۴۵.    
۱۸. ↑ امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۶، ص۳۷۴.    
۱۹. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۵۷.    
۲۰. ↑ مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۸، ص۴۱۹.    
۲۱. ↑ آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۴، ص۳۳۰.    
۲۲. ↑ استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۱۳۵.


۶ - منبع


پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۲۷، برگرفته از مقاله «ابوسلیمان داود بن عطاء مدنی مزنی».


رده‌های این صفحه : اصحاب امام صادق | راویان از امام صادق | صاحبان کتاب النوادر | محدثان سده دوم (قمری)




منبع: ویکی فقه ویکی فقه
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.